«Δεν υπάρχει καλλιέργεια μεταλλαγμένων στην Ελλάδα»
Ίδρυση ομάδας «Πελίτι» στη Βουλγαρία - Το μονόκοκο σιτάρι και η παραπληροφόρηση για την ζέα!
Του Θανάση Πολυμένη
ΜΙΑ είδηση που θεωρείται σημαντική για την δυναμική και καλή δουλειά που κάνει το «Πελίτι» στο Παρανέστι και η επέκτασή του στην Νότια Βουλγαρία, μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε μια μικρή συζήτηση με τον εμπνευστή και υπεύθυνο της ομάδας «Πελίτι» κ. Παναγιώτη Σαϊνατούδη.
Η είδηση είναι ότι, από τις αρχές Αυγούστου, λειτουργεί πλέον και ομάδα «Πελίτι» στη γειτονική Βουλγαρία. Όπως λέει μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο» ο κ. Σαϊνατούδης, συντονίστρια της ομάδας είναι η κα Zdravka Hristova, η οποία γνώρισε το «Πελίτι» στο Παρανέστι ως εθελόντρια από το 2012.
«Η κα Zdravka Hristova, βοήθησε να έρθουν και άλλα άτομα από τη Βουλγαρία και να δουν τις γιορτές του «Πελίτι» στη Δράμα. Το 2013 είχαν έρθει πάνω από 20 άτομα. Αυτά τα δύο χρόνια, μπόρεσαν και πήραν την εμπειρία αυτή, τη μετέφεραν στη Βουλγαρία και στη συνέχεια έγινε μια ανταλλαγή σπόρων εκεί και τελικά αποδέχθηκαν την πρότασή μας να ιδρύσουν μια ανάλογα ομάδα στον τόπο τους».
«Στη Βουλγαρία σήμερα δεν υπάρχει άλλη ομάδα που να ασχολείται αποκλειστικά με το θέμα των σπόρων», διευκρινίζει ο κ. Σαϊνατούδης και συνεχίζει: «Υπάρχουν ομάδες που ασχολούνται με την γεωργία, το περιβάλλον, αλλά όχι με κεντρικό θέμα αυτό της ανταλλαγής σπόρων παραδοσιακών ποικιλιών όπως είναι το «Πελίτι». Αναφερόμενος στην γεωργία της γειτονικής χώρας μας λέει: «Είναι μια χώρα της Βαλκανικής Χερσονήσου, η οποία είναι πολύ πλούσια όσον αφορά την βιοποικιλότητα σε παραδοσιακές ποικιλίες με σπόρους, και επίσης επειδή έχει οικονομικά προβλήματα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι άνθρωποι ήταν και συνεχίζουν σε μεγάλο βαθμό να είναι αυτάρκεις, όσον αφορά την επαρχεία της Βουλγαρίας. Και αυτή τους η αυτάρκεια, οφείλεται ακριβώς σ’ αυτό το θέμα, ότι έχουν δικούς τους σπόρους. Βέβαια, και εκεί υπάρχει σε μεγάλο βαθμό η εξάπλωση των υβριδίων, οι νέες ποικιλίες οπότε υπάρχει διάδοση όλου αυτού του γενετικού υλικού και έχει να κάνει πολύ μεγάλο δρόμο η ομάδα της Βουλγαρίας που ξεκινάει τώρα.»
Ποια είναι σήμερα η κατάσταση στην γεωργία της Βουλγαρίας σήμερα, τουλάχιστον σε γενικότερα πλαίσια;
«Δυστυχώς δεν έχω πολύ καλή εικόνα. Αυτό που είχαμε δει σε κάποια ταξίδια στη Νότια Βουλγαρία, όπου είναι κατά κύριο Πομάκοι, είναι ότι εκεί καλλιεργούν ανάλογα με τις τοπικές τους ανάγκες και όχι τόσο για εμπορική χρήση και προς πώληση. Αυτούς που είχαμε γνωρίσει στη Νότια Βουλγαρία, ήταν παραγωγοί φασολιών. Πουλάνε φασόλια από παραδοσιακές ποικιλίες. Επίσης, γνωρίζουμε ότι υπάρχει πολλή μεγάλη στροφή των παραγωγών σε μονόκοκκο σιτάρι και μάλιστα σε διάφορες ανασκαφές που έχουν γίνει στην περιοχή, έχει βρεθεί μονόκοκκο σιτάρι.»
ΤΟ ΜΟΝΟΚΟΚΚΟ ΣΙΤΑΡΙ
Το μονόκοκκο σιτάρια έχει καμιά σχέση με αυτό που σήμερα αποκαλούμε ζέα;
«Κοιτάξτε. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα μεγάλο ρεύμα, και στην Ελλάδα, προς το μονόκοκκο σιτάρι. Το οποίο έχει καταγραφεί στην ελληνική γλώσσα με το όνομα καπλουτζάς. Όσον αφορά την ζέα, δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι ή αν στην αρχαιότητα ήταν κάποια ποικιλία σιταριού. Κανένας δεν μπορεί να αποδείξει τι ακριβώς ήταν. Υπάρχουν αναφορές στον Όμηρο, ότι με αυτό τάιζαν τα ζώα. Αλλά δεν έχει βρεθεί κάτι από τους αρχαιολόγους που να λέει τι συγκεκριμένα ήταν η ζέα. Υπάρχουν μόνο θεωρίες και υποθέσεις. Σήμερα, η ζέα, είναι απλά μια εμπορική ονομασία που δόθηκε σε κάποιο σιτάρι και παράγονται κάποια προϊόντα.»
Μιας και το αναφέρουμε. Γιατί αυτή η στροφή στο μονόκοκο σιτάρι; Ποια είναι η διαφορά του από το άλλο;
«Γενικότερα υπάρχει μια στροφή σε προϊόντα που έχουν χαμηλή γλουτένη. Το μονόκοκκο σιτάρι ή καπλουτζάς για την Ελλάδα, έχει πολύ χαμηλή γλουτένη. Και επειδή αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας από την γλουτένη, γίνεται αυτή η στροφή. Αλλά θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι, αυτά τα προϊόντα που σήμερα πωλούνται ως ζέα και ότι είναι χαμηλά σε γλουτένη, αυτό πιθανόν να μην ισχύει στην πραγματικότητα. Γιατί τα δίκοκκα σιτάρια έχουν υψηλά ποσοστά γλουτένη.»
Οπότε, ουσιαστικά, γίνεται μια εμπορική εκμετάλλευση με το όνομα της ζέα!
«Ναι. Και επίσης, ένα άλλο που έχουμε δει και εδώ στη Δράμα, βλέπουμε προϊόντα που αναφέρονται με τον όρο μονόκοκκο σιτάρι και με την ονομασία ζέα. Αυτό είναι παραπληροφόρηση. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα κάτι τέτοιο. Το μονόκοκκο αναφέρεται αποκλειστικά ως καπλουτζάς και όχι με άλλο όνομα.»
ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ
Να δούμε και το ζήτημα με τα μεταλλαγμένα. Ποια είναι σήμερα η κατάσταση στην Ελλάδα, γιατί κυκλοφορούν διάφορες φήμες από διάφορους ανθρώπους.
«Να διευκρινίσουμε ότι στην Ελλάδα, δεν υπάρχει καλλιέργεια μεταλλαγμένων σπόρων, κάτι που πολύ κακώς αρκετοί, θεωρούν ότι τα πάντα είναι μεταλλαγμένα. Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που δεν έχει μεταλλαγμένες καλλιέργειες. Όλοι λίγο ή πολύ, τρώμε μεταλλαγμένα, αλλά μέσα από τα διάφορα προϊόντα, είτε μέσω των ζωοτροφών που τρώνε τα ζώα και εμείς από τα προϊόντα των ζώων, όπως γάλα, γιαούρτι κτλ., ή μέσω διαφόρων προϊόντων ζύμης, τα οποία πιθανόν περιέχουν μεταλλαγμένα.
Η πρόταση που έχει καταθέσει η Ελληνική Προεδρεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση την περασμένη άνοιξη, είναι, ότι, κάθε χώρα να μπορεί να αποφασίζει μόνη της αυτή, αν θα καλλιεργήσει ή όχι γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Υπάρχουν όμως κάποια ψιλά γράμματα, όπου κατά κάποιον τρόπο δίνει μεγάλα δικαιώματα σε πολυεθνικές εταιρείες που καλλιεργούν.
Αυτό το θέμα, το να αποφασίζουν τα ίδια τα κράτη μόνα τους αν θα καλλιεργούν μεταλλαγμένα, το είχαν προτείνει και τα διάφορα κινήματα κατά των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών. Δεν υπήρχαν όμως αυτά τα ψιλά γράμματα που έβαλε τελικά η Ελληνική Προεδρεία και είναι τα σημεία που πλέον δεν συμφωνούν οι διάφορες οργανώσεις, γιατί δίνουν μεγάλη δύναμη στις εταιρείες και όχι στα ίδια τα κράτη.
Αυτό που θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, είναι ότι αυτό δεν έχει ψηφιστεί ακόμα. Πρόκειται να περάσει στο μέλλον από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που σημαίνει ότι μπορεί να ανατραπεί ή να τροποποιηθεί. Κάτι που δεν πέρασε σωστά στη δημοσιότητα, είναι ότι λανθασμένα υπήρξε η πληροφόρηση ότι αυτή η πρόταση έχει ψηφιστεί, ότι είναι τετελεσμένο γεγονός. Δεν είναι τετελεσμένη απόφαση, και αυτό σημαίνει ότι είναι κάτι που μπορούμε να το παλέψουμε. Αυτό μας έχει δείξει τελευταία, ότι τα κινήματα και οι άνθρωποι, όταν αγωνίζονται, μπορούν να αλλάξουν αποφάσεις που πάνε για ψήφιση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.»
Αν κάποτε περάσει λοιπόν το ζήτημα της καλλιέργειας μεταλλαγμένων σπόρων στην Ελλάδα. Θα υπάρχει κάποιο όφελος για την ελληνική γεωργία ή για τον καταναλωτή;;
«Εμείς είμαστε της θέσης ότι, δεν θέλουμε πουθενά στον πλανήτη να καλλιεργηθούν γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί. Γιατί η γενετική μόλυνση είναι κάτι μη αναστρέψιμο και μπορεί να μεταφερθεί. Δεν ξέρουμε που θα οδηγήσει και τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτή η μόλυνση και στο περιβάλλον, και στους ανθρώπους και γενικότερα.
Αυτά που έχουν δείξει και στην Ισπανία και στις ΗΠΑ, είναι ότι η βιοποικιλότητα αλλοιώνεται, η γενετική μόλυνση είναι ανεξέλεγκτη και επίσης ότι δεν υπάρχει κάποιο ουσιαστικό, οικονομικό όφελος προς τους ίδιους τους αγρότες, συν ότι στους καταναλωτές, στους ανθρώπους, αυξάνονται οι αλλεργίες και δημιουργούνται πολλά άλλα προβλήματα.»
Στην Ελλάδα, το κίνημα κατά των μεταλλαγμένων, είναι δυνατό, έχει αντοχές;
«Γενικότερα θεωρώ ότι το κίνημα στην Ελλάδα, αλλά και για το θέμα της διατήρησης των παραδοσιακών ποικιλιών, είναι δυνατό. Αυτός θεωρώ ότι είναι και ένας από τους λόγους, που αυτή τη στιγμή ακόμα δεν γίνονται καλλιέργειες μεταλλαγμένων στην Ελλάδα και υπάρχουν τα μορατόριουμ που είχε βάλει η ελληνική κυβέρνηση παλαιότερα. Κατά τ’ άλλα, όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται σήμερα από την ελληνική κυβέρνηση να φορολογηθεί η γεωργική γη, και η γη γενικότερα, ουσιαστικά αποσκοπεί στην αρπαγή της γης. Έτσι έγινε και σε άλλες χώρες. Σήμερα, ένας σημαντικός λόγος για τον οποίον συνεχίζουν οι Έλληνες να καταφέρνουν να επιβιώνουν σ’ αυτή την οικονομική κατάσταση που υπάρχει, είναι ακριβώς γιατί έχουν δική τους γη, είναι αυτάρκεις σε ένα μεγάλο βαθμό στην τροφή τους και σ’ αυτό έχει παίξει σημαντικό ρόλο και το «Πελίτι». Θα πρέπει να υπερασπιστούμε αυτή τη γη, που έχουμε ελευθερία και αυτάρκεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου